W nieodległej przyszłości kobiety osiągają wreszcie większość we wszystkich rządach i organizacjach międzynarodowych świata.

Po wprowadzeniu własnych porządków i wyeliminowaniu męskich wpływów, panie dochodzą wreszcie do przekonania, że mężczyźni są przydatni wyłącznie jako niewolnicza siła robocza lub jako zabawki. Okazuje się także, że płeć żeńska znacznie przewyższa mężczyzn inteligencją, a po wyeliminowaniu tych ostatnich z życia publicznego, różnica błyskotliwości obu rodzajów intensywnie wzrasta.

W czasie damskich rządów dochodzi do niesamowitego rozwoju technologicznego i stworzenia łańcucha epokowych wynalazków, takich jak napęd superfotonowy umożliwiający podróże międzygalaktyczne z szybkością wielokrotnie przekraczającą prędkość światła, czy technologia pomniejszania materii. Przede wszystkim jednak udoskonalone metody zapłodnienia in vitro z użyciem odpowiednio wyselekcjonowanego i zmagazynowanego materiału genetycznego powodują, że rodzić będą się już tylko dziewczynki.

Ze względu na to, że mężczyźni nieustannie usiłują odzyskać wpływy i władzę, zniecierpliwione kobiety decydują o zmniejszeniu wszystkich męskich osobników tysiąckrotnie. Na skutek tego dorośli mężczyźni osiągają teraz wzrost do dwóch milimetrów. Początkowo otocza ich systemowa opieka społeczna, a zrobotyzowany przemysł dostarcza im miniaturowych narzędzi, sprzętu, maszyn wszelkiego rodzaju, wreszcie kompletnych linii technologicznych w odpowiedniej skali.
Męska populacja staje zdolna do tworzenia autonomicznych miast, prowadzenia upraw oraz produkcji przemysłowej. Z przyzwoleniem swoich patronek pozyskuje także umiejętność laboratoryjnego rozmnażania, z zastrzeżeniem wyłącznie płci męskiej.
Zdecydowana większość maleńkich miast jest podporządkowana nowym właścicielkom, a miliardy mężczyzn pracują w należących do kobiet przedsiębiorstwach. Równocześnie powstają także dzikie, męskie ośrodki usiłujące zachować niezależność, tworzące własne armie i lotnictwo.

Dzikie miasta są systematycznie niszczone przez policję, a ponieważ zajmują przeważnie powierzchnię nie większą niż dwa do czterech metrów kwadratowych, funkcjonariuszki przeprowadzające tak zwane likwidacje, najczęściej załatwiają sprawę w czasie krótszym niż pół godziny, fizycznie unicestwiając ujawnione miasto wraz z kilkoma lub nawet kilkunastoma tysiącami mężczyzn. Niemal zawsze, przy okazji, pozyskują dla prywatnych celów setki niewolników pozwalając nielicznym na wcześniejsze schronienie w pojemnikach, które następnie znikają w bagażniku radiowozu.

Pozostali giną zadeptani wraz z miastem lub są po prostu rozjeżdżani w jego ruinach potężnymi kołami policyjnego samochodu.

Dość szybko kobiety spychają miniaturową męską populację do roli stworzeń najniższego gatunku, pozbawionych jakichkolwiek praw. Panie używają ich jako niewolników do prac domowych najniższej kategorii, zabawek dla dziewczynek, a nawet akcesoriów erotycznych. W niektórych restauracjach pojawia się specjalne menu, na razie jeszcze dla nielicznych smakoszek, zawierające dania przygotowywane z użyciem mikromężczyzn a także przystawki z żywych chłopców podawanych wśród warzyw. Stworzenia przeznaczone do tego celu są przed użyciem głodzone, a bezpośrednio przed spożyciem myte i odkażane w specjalnych komorach.

Mant’s dish staje się popularnym uzupełnieniem atrakcji kulinarnych na wszelkiego rodzaju imprezach organizowanych przez kobiety, jak studniówki, spotkania integracyjne czy randki. 

Po pozbyciu się męskiego balastu zostają anulowane granice dawnych państw i likwiduje sie niemal całkowicie przemysł zbrojeniowy, a broń jest wytwarzana i rozwijana wyłącznie dla funkcjonariuszek policji oraz służb galaktycznych.
Po bezwarunkowym podboju kosmosu i pozyskaniu wielu dotychczas nieznanych pierwiastków i tworzyw, przemysł na ziemi jest ukierunkowany na produkcję odzieży, obuwia i wszelkich dóbr konsumpcyjnych, szczególnie tych luksusowych, służących podwyższaniu poziomu życia i podnoszeniu komfortu, a także zapewnianiu paniom skutecznego relaksu i wszelkiego rodzaju rozrywek.

Już na początku przemian siła nabywcza kobiet wzrasta średnio dziesięciokrotnie, a najbardziej zamożne z nich niemal dosłownie nie wiedzą co zrobić z pieniędzmi. W życiu społecznym dominuje partnerski model związku dwóch kobiet z jedną lub dwiema córkami i tylko nieliczne indywidualistki żyją samotnie.

W świecie Kobiet nikt nie przywiązuje najmniejszej wagi do losu podrzędnych istot. Mężczyźni  szybko orientują się, że w obliczu bezwzględnego systemu, który nieodwołalnie wyznacza im rolę bezwartościowej drobnicy u stóp pań, jedyną szansą na ocalenie
i przedłużenie życia może być zwrócenie na siebie uwagi jednej z kobiet i ubłaganie, aby zlitowała się i zabrała ich do swojego domu, w dowolnym charakterze. Jest to jednak niebywale trudne, ponieważ większość kobiet na co dzień nie ma ochoty patrzeć pod nogi przechadzając się po parku lub spacerując promenadą. Kobiety czynią to jedynie wówczas, gdy chcą sprawdzić czystość obuwia, ułożenie rajstop albo stan lakieru paznokci stóp. Zauważeni przy takiej okazji mężczyźni są na ogół unicestwiani nieśpiesznym ruchem stopy. Panie przeważnie nie wyobrażają sobie, aby miały się schylać po coś takiego, a w większości od dzieciństwa nie cierpią wszelkiego robactwa kręcącego się pod nogami. Bardzo rzadko jakaś dama decyduje się powiększyć swoje zasoby niewolników, a zachętą może być wówczas duża liczebność żebrzącej o łaskę grupy. Wtedy u stóp kobiety pojawia się pojemnik  do którego należy się jak najszybciej dostać, ponieważ zaraz po załadunku trafia on do torby z zakupami, damskiej torebki lub do bagażnika samochodu.

Dzięki przyspieszonemu rozwojowi nauki praktycznie likwiduje się ryzyko zachorowania na zdecydowaną większość groźnych chorób, a przy okazji kobiety pozbywają się wszystkich gatunków fauny, których tradycyjnie nie znoszą. Znikaja więc wszystkie pająki, komary, osy, szerszenie i tym podobne, dla zapewnienia równowagi biosfery zastąpione przez specjalne kompleksy bioniczne kompensujące ich brak. Nie obywa się przy tym bez prób wciągnięcia na czarną listę likwidowanych stworzeń, podgatunku męskiego. Projekt takiego zapisu w ustawie parlamentu światowego wnoszą posłanki radykalnego kongresu prawicy, dowodząc braku przesłanek do zachowania mężczyzn jako elementu światowej fauny.
Większość kobiet na świecie jest przeciwna tak radykalnemu rozwiązaniu. Parlamentarzystki lewicy, tworzące oś oporu przeciw prawicowemu projektowi, w czasie sesji w przeddzień głosowania kontrowersyjnej ustawy, rozdają wszystkim posłankom  ozdobione różami koszyki, zawierające zestawy najciekawszych akcesoriów erotycznych dla pań i pakieciki z setkami młodych, nagich chłopców.

Jeszcze następnego dnia rano, kosze na odpadki w toaletach parlamentu i hoteli w śródmieściu metropolii, są pełne zużytych, pogniecionych wkładów do damskich wibratorów wypełnionych tysiącami mikroskopijnych ofiar. Biorąc pod uwagę liczebność gremium liczącego czterysta kobiet, można powiedzieć, że dwieście tysięcy maleńkich, bezimiennych bohaterów, przyczynia się w ten sposób do zachowania podgatunku mężczyzn. W kluczowym momencie sesji, posłanki zdecydowaną większością głosów postanawiają o wykreśleniu niepraktycznego zapisu z projektu ustawy.